Polska jednym z nielicznych krajów podnoszących stopy

RPP jednak zdecydowała się na podwyżkę stóp. Do ostatniej chwili na rynkach utrzymała się niepewność co ostatecznie postanowią władze monetarne. Widać, że dokonując wyboru pomiędzy własną reputacją a wiarą w samoistny spadek inflacji w wyniku osłabienia koniunktury – RPP postawiła na to pierwsze. Deklaracja prezesa NBP sprzed miesiąca, dotycząca konieczności walki z uporczywą inflacją, nie była więc rzucona na wiatr. Dzisiejsza decyzja świadczy o tym, że rada chce skuteczniej walczyć z inflacją, która od ponad roku przekracza górny pułap celu, wyznaczony na 3,5%.

Decyzja o podwyżce stóp procentowych stawia nas w jednym szeregu, z takimi krajami, jak Sri Lanca, Jordania, Kolumbia czy Rwanda, które w tym roku podnosiły stopy. Generalnie na świecie trend jest bowiem odwrotny – stopy albo spadają, albo utrzymywane są na rekordowo niskich poziomach. Tak jest w Europie, USA, ale też w naszym regionie. Od listopada ub.r. cztery razy stopy obcięto np. w Rumunii, w Czechach są one rekordowo niskie od dwóch lat (0,75%), a na Węgrzech prognozowana jest rozpoczęcie obniżek w najbliższych miesiącach.

Dzisiejsza podwyżka stóp oznacza w perspektywie wzrost obciążeń dla spłacających kredyty w złotych, ale też większe problemy dla tych, którzy dopiero będą się o nie ubiegać. Dziś rata nowego kredytu na 300 tys. zł (30 lat) zaciągniętego na przeciętnych rynkowych warunkach (oprocentowanie 6,13%) wynosi 1823 zł. Gdyby 3-miesięczna stopa WIBOR podniosła się z obecnego poziomu 4,94% do 5,19%, czyli dokładnie o tyle, o ile RPP podniosła stopy, rata naszego kredytu byłaby wyższa o 50 zł. Mniej więcej takiego wzrostu stopy WIBOR oczekuje rynek (sądząc po notowaniach kontraktów FRA) w perspektywie sześciu miesięcy.

Katarzyna Siwek
Home Broker